Þreyta...

Einhver laug því að mér að barnið svæfi sem steinn eftir röraígræðslu. Sá hinn sami ætti að skammast sín! Það var í gær sem Tóbías Mar fékk rörin sett í og nóttin í nótt var trúlega ein sú erfiðasta hingað til, kannski stríddu rörin honum svona fyrstu nóttina, en það lak ekkert úr þeim, svo það er fínt. Ég fór inn um klukkan eitt í gærkvöldi eftir að hafa reynt að vinna aðeins við ritgerðarsmíði, sem gengur vægast sagt hægt þessa dagana. Svo var vaknað rétt rúmlega sex eftir heldur slitróttan svefn. Svo það er eins gott að það mæti mér engin börn í myrkri núna, þau yrðu þess handviss að Grýla væri til!
Litli drengurinn sefur svo vært úti í vagni núna, án þess að hafa gert pláss fyrir mömmu sína, sem sest er við tölvuna í þeirri von um að geta klístrað einhverju á blað í ritgerðinni.
Vonandi verður biðin eftir virkni röranna ekki alltof löng, ég efast um að geðheilsa foreldranna bjóði upp á það.