Smá fréttapistill

Þá er prinsinn orðinn níu daga gamall. Hann sefur eiginlega út í eitt og er obboð vær og góður. Við þökkum honum sérlega mikið fyrir það, sérílagi þar sem hin börnin létu okkur hafa þannig fyrir sér að gangur um gólf fram á nætur var það eina sem dugði til að róa litla kúta. Hann dafnar líka mjög vel, var vigtaður og mældur á föstudaginn, þá viku gamall. Hann er orðin 4 kg. og 55 cm., geri aðrir betur! Heil 140 gr. og 2 cm. á einni viku. Það verður bara að teljast nokkuð gott. Systkini hans juku einnig við vigtina þegar þau voru á þessum aldri, tóku ekkert upp á því að fara niður í þyngd. Trúlega er þetta öllum rjómakökunum að þakka sem móðirin hefur innbyrgt í gegnum tíðina ;)

Annars er búið að negla skírnardagsetningu og fyrir valinu varð afmælisdagur heimasætunnar, sá 8. júní nk. Skvísan á að fá að halda á drengnum undir skírn, enda nauðsynlegt að mikið verði gert úr því að hún taki sem mestan þátt í öllu í sambandi við skírnina, enda er þetta fyrst og fremst hennar afmælisdagur og það má ekki skemma. Við höfðum hugsað okkur að fá sr. Þórir Jökul Íslendingaprest hingað yfir á Fjón að skíra, en þar sem heimaskírnir eru víst bannaðar hér í landi og við hefðum þurft að fá sóknarkirkjuna lánaða, ákváðum við bara að skella skírninni inn í venjulega danska messu í Hjallesekirke, sem er okkar sóknarkirkja og því sú eina sem við getum notast við, að mér skilst. Það fylgir þessari ákvarðanatöku minna vesen og stúss en því að koma prestinum yfir Stórabeltið og redda kirkjunni líka. Til að gera skírnina svolítið íslenskari prentum við bara skírnarsálminn okkar út og það syngja hann allir skírnar- og afmælisveislugestir saman á eftir afmælissöngnum í veislunni hér heima. Það verður heldur betur stuð í veislunni því von er bæði á tengdaforeldrunum, mömmu og ömmu Addý. Svo ég hef góða hjálp þegar kemur að hnallþórubakstrinum! Hehehe...

Jæja, við höfum þetta ekki lengra að sinni, best að drífa sig í ritgerðarvinnu.
Adios amigos!

Það kom að því

Þá er pilturinn mættur í heiminn. Stórmyndarlegur og flottur drengur, sem sver sig í fjölskylduna. Með svolítinn lubba, eiginlega sítt að aftan og svolítið bólginn enn sem komið er.

Síðastliðinn föstudag, þann 16. maí, mættum við hjónin upp á OUH, stundvíslega kl. 8:30. Tekinn var status á frúnni eftir mónitor og skemmtilegheit og var komist að þeirri niðurstöðu að hún væri nógu "hagstæð" fyrir gangsetningu með belgjarofi. Eftir að þessar fréttir voru færðar okkur hjónum var næsta mál á dagskrá næringarinntaka, þar sem nú hófst bið eftir tíma á fæðingarganginum. Því héldum við niður í kantínuna á stuen á OUH og skelltum í okkur sitthvorri samlokunni með kjúklingi og drykkjarföngum með. Þegar klukkan var orðin rúmlega tólf á hádegi, var okkur komið fyrir á fæðingarstofu á fæðingarganginum, þar sem belgurinn svo var rofinn kl. u.þ.b. 12:30. Hríðirnar gerðu vart við sig 15-20 mínútum seinna og urðu jafnt og þétt nokkuð harðar og tíðar. Með góðri öndunartækni og hugarreiki á fagran íslenskan sumardag í sveitinni hófst þetta allt saman án nokkurra verkjalyfja eða inngripa og klukkan 15:16 fæddist okkur hjónum annar sonur. Hann vó við fæðingu 3860 gr. og var 53 cm. að lengd. Nokkuð þyngri en eldri systkini hans, sem vógu annars vegar 3380 gr. og hins vegar 3275 gr. Hann var þó jafnlangur bróður sínum, en skvísan var þó nokkuð styttri.
Sökum verkfalls hjá heilbrigðisgeiranum vorum við send heim með prinsinn, einungis fjórum tímum eftir fæðinguna. Þar þurftum við ekki að bíða lengi til þess að forvitin og spennt systkinin birtust í dyragættinni í fylgd Kristrúnar, sem var, ásamt Alla, svo blíð að taka þau að sér á meðan á herlegheitunum stóð.

Svo nú er bara verið að vinna í þessum helstu málefnum nýfæddra barna, þ.e.a.s. brjóstagjöf, bleiuskiptum og svefni. Systkinin spara ekki kraftana þegar kemur að því að hjálpa til og sýna mikinn áhuga á litla bróður, sem enn hefur ekki fengið nafn.

Prinsinn er búinn að vera mjög vær og meðfærilegur, sefur mikið, tottar þess á milli og óhreinkar bleiurnar. Vonandi heldur þetta bara áfram í sama farinu.

Það eru komnar inn myndir á síðuna hjá krökkunum fyrir þá sem vilja berja kauða augum.

Kveðja,
Addý ungamamma.

Öpdeit 15. maí

Hola allesammen!
Héðan er ekkert að frétta. Litlir sem engir verkir en bjúgurinn farinn að pirra húsfrúna sem spásérar um stræti Óðinsvéa á fjólubláum Bangsímoninnsikóm sökum bjúgs, frekar flott. Þar sem herrann þurfti að fara með frúnni í vagnaleiðangur í gær ákvað hann að blæða á hana tveimur pörum af einskonar sandölum á samtals 50 kr. heimasætan fékk að velja litina og fyrir valinu urðu annars vegar bleikir og hins vegar ljósgrænir sandalar, kemur trúlega fæstum á óvart! Drengurinn á heimilinu hefur minni áhyggjur af þessu veseni.

Þar sem krílið er ekkert farið að láta á sér kræla er ég komin með tíma í gangsetningu á morgun, á afmælisdeginum hans Bergs bróður, Gústa á Heggstöðum og Ágústu hans Sigga. Flottur dagur, enda frábært fólk sem á afmæli þennan dag. Hefði þó verið til í að vera búin að þessu fyrir lööööööööööööngu síðan!

Best að fara að drífa sig í að slaka á yfir lestri góðra greina um sagnorðanotkun barna í þátíð og reyna að vinna eitthvað í verkefninu, þó kannski verði lítið um skrif.

Þar til næst...

Brjóstamaðurinn Elí Berg

Sonur minn er brjóstamaður mikill núorðið, þrátt fyrir að hafa hafnað brjóstagjöf við sex mánaða aldur. Nú á ég í stökustu vandræðum með gæjann, því hann veit fátt skemmtilegra en að fá að berja brjóst móðurinnar augum og ekki skemmir ef hann nú nær að ýta eða toga í þau líka. Að sjálfsögðu reynir múttan að halda þessu í lágmarki, enda finnst henni þetta heldur óþægileg athygli. Um daginn lágum við tvö uppi í rúmi eftir að guttinn var vaknaður en systirin ekki, þegar hann allt í einu snýr sér að móðurinni og spyr hvort hann megi sjá brjóstin á henni, mömmunni, til að athuga hvort þau væru ennþá flott!
Já, það er spurning hvernig maður getur tekist á við þetta mál...

Enn er krílið í bumbu

Noh... þetta barn virðist ætla að vera jafn þrjóskt og restin af fjölskyldunni. Það dvelur enn í bumbu og sýnir ekki á sér neitt fararsnið. Nú er komið að kvöldi níunda dags framyfirgöngu og móðirin orðin heldur spennt yfir því að fara að berja nýja krílið augum, sem og flestir í kringum hana. Auk þess sem fætur hennar vilja gjarnan fara að losna við alltof mikinn bjúg sem myndast hefur undanfarnar vikur.

Til að fá tímann til að líða að barnsburði, þá brugðu hjónakornin á heimilinu á það ráð að hefjast handa í garðinum fagra, með mikilli og góðri hjálp Alla og Elísabetar. Svo nú er búið að skella einu stykki kofa upp úti í garði, bak við rólurnar, klippa slatta af runnum og trjám, sem og stinga beðin og grisja aðeins. Frábært verk. Það var þó ekki laust við það að húsmóðirin ætti mjög bágt með það að sitja á sínum flata botni á meðan vinnumennirnir voru iðnir við kolann. Hún stalst því til þess að dunda sér aðeins með fólkinu. Börnin eru hin sælustu með kofann og daman er búin að þrífa hann að innan að minnsta kosti fjórtán sinnum síðan síðasti nagli var barinn í herlegheitin. Regla eitt er líka sú að allir sem inn í kofann fara, fara úr skónum! Já, það er gott að húsmóðurandinn hellist yfir mann þegar maður er svona ungur. Það er bara spurning hve langur tími liður þar til allar reglur eru foknar út í veður og vind. Gefum þessu viku.

Veðrið er líka búið að dúlla við okkur hérna í DK. Börnin eru vatnslegin eftir busl í sundlauginni og vatnskeppni við foreldrana. Allir skemmta sér hið mesta og þess á milli er sólin sleikt. Mmmmm...

Sökum góðra vina áttum við hjónin ljúfa kvöldstund í gærkvöldi, þegar börnunum okkar var svotil rænt af okkur af Alla og Kristrúnu annars vegar og Palla og Rósu hins vegar. Við skelltum okkur á hið margrómaða veitingahús Jensens buffhús og nutum góðra veitinga í veðurblíðunni, síðan var ferðinni heitið í göngutúr í Fruens böge og þaðan í bíó að sjá hina dönsku Flammen og Citronen. Þetta var svaka notó, enda sjaldan sem slíkt er gert hér á bæ. Takk fyrir þetta, kæru vinir. Þið eigið inni hjá okkur.

Í kvöld þurftum við heldur ekki að hafa áhyggjur af eldamennsku þar sem við aðstoðuðum Arnar og Heiðu við niðurrif háfættrar gimbrar sem eitt sinn beit íslenskt gras. Nammi namm... gott íslenskt lambakjöt með massa af hvítlauk og koníaki og tilheyrandi meðlæti. Kvöldið endaði þó ekki eins vel og það byrjaði, þar sem Alexander, eldri sonur Arnars, lenti í því að ekið var á hann á hjólinu. Sem betur fer var drengurinn með hjálm, því hann fékk fína flugferð, yfir bílinn að mér skilst. Enda var bíllinn heldur skemmdur, bæði framrúða og -ljós eftir áreksturinn. Sjúkrabíll var kallaður á staðinn, sem flutti drenginn á sjúkrahúsið til frekari aðhlynningar og tékks. Sem betur fer voru meiðslin minniháttar, og ekkert kom út úr myndatökum, en honum verður haldið á sjúkrahúsinu yfir nóttina.

Eigið góðan pinse!

Knús...

40+6

Ég hef það rosa fínt, alltof fínt, miðað við að vera gengin þetta langt. Á þessum tíma á ég ekki að hafa það gott, ég á að engjast um með hríðir, en barnið er þrjóskupúki og "geymir sig" eins og Daninn segir. Hins vegar er nóg við að vera þar til barnið lítur dagsins ljós. Hægt gengur með ritgerðina og sólin og sumarið truflar svolítið líka. Hvernig er líka hægt að hanga inni í svona góðu veðri? Mér er það því sem næst ómögulegt. Hverjum deginum á fætur öðrum er eytt úti í blíðviðrinu og börnin hoppa og hlaupa í garðinum á nærunum einum fata. Huggulegt! Ætli mesta vesenið varðandi litla ófædda ungann verði ekki að komast að því hvernig best er að klæða svona lítið kríli í svona miklum hita! Enginn svefnpoki í sumar, varla flík á litla kroppnum, trúlega bara samfellur og léttir sokkar. Lítið annað, enda óþarfi að kappklæða börnin í rúmlega 20 stiga hita.

Well, well... lítið að frétta annars. Það eru þó reyndar komnar inn nýjar myndir á síðuna hjá gemsunum. Njótið vel!

Enn og aftur andvaka

Þá er settur dagur liðinn og ég því "komin framyfir" eins og mér var svo skemmtilega tilkynnt með sms-i áðan, sem veldur því að ég get ekki sofið. Ja, eða sms-ið vakti mig og ég gat ekki sofnað aftur. Ég sem hélt að sms sendingar eftir miðnætti legðust niður upp úr 25 ára aldrinum! Til að gera gott úr öllu, sá Addý sér leik á borði og skellti sér fram í stofu, með mjólk og kex, og tók til við ritgerðarsmíðar. Það er þó spurning hve mikið gott kemur út úr skriftum sem unnar eru um fjögurleytið að nóttu til, en vonandi verður eitthvað af þessu brúklegt.

Vildi annars bara öpdeita ykkur. Staðan er góð, komin 40+1 eins og þær ljósurnar segja og hef það fínt. Engir verkir og ekkert sem bendir til fæðingar næsta sólarhringinn, þó maður viti aldrei. Reyndar eru svo margir sem við þekkjum sem eiga afmæli næstu daga, að við getum eiginlega frekar spurt okkur á afmælisdegi hvers barnið komi til með að fæðast, heldur en hvort það hitti á einhvern afmælisdag.
Allavega. Afmælisbörn dagsins í dag eru Sigga Jóna mágkona, Rósa vinkona og Silvía Sól fermingarstelpa og úberbarnapía. Til lukku skvísur!

Ég ætla að athuga hvort ég nái eitthvað að halla mér aftur, áður en skríllinn vaknar. Góða nótt!